Wizerunek jako dana osobowa
14.01.2018
Czy zdjęcie jest daną osobową? Czy fotografia pracownika jest jego daną osobową?
Zgodnie z definicją danych osobowych zawartą w RODO, wizerunek jest uznawany za daną osobową; dlatego też podlega ochronie na zasadach zawartych we wskazanym akcie prawnym.
Najczęstsze problemy powoduje przetwarzanie wizerunku przez pracodawcę lub przyszłego pracodawcę. Na etapie rekrutacji kandydaci do pracy przesyłają CV, załączając na nim swoje zdjęcie. Nie ma problemu, jeśli robią to dobrowolnie. Jeśli natomiast ogłoszenie o pracę zawiera informację, by do CV dołączyć zdjęcie, to będzie to niezgodne z przepisami. Przyszły pracodawca nie może żądać od kandydata do pracy danych wykraczających poza zakres wskazany w art. 221 Kodeksu Pracy oraz Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika. Wskazane akty prawne dotyczą również zakresu danych pracownika przetwarzanych przez pracodawcę w trakcie trwania stosunku pracy. W żadnych z tych przypadków zdjęcie nie jest wymagane, dlatego pracodawca lub przyszły pracodawca nie może zdjęcia wymagać.
Jeśli pracodawca potrzebuje zdjęcia pracownika do umieszczenia go w Internecie, lub innym miejscu dostępnym powszechnie, pracownik musi zostać przez pracodawcę poinformowany, zgodnie z art. 81 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych, o formie, miejscu, czasie przedstawienia jego wizerunku oraz o zestawieniu z innymi wizerunkami i towarzyszącymi wizerunkowi komentarzami. Mając pełną świadomość powyższych kwestii, pracownik wyraża zgodę lub też odmawia wykorzystania jego wizerunku. Jeśli wykorzystanie wizerunku pracownika wynika z wewnętrznych regulaminów, pracodawca musi w nich zawrzeć cel i wszystkie okoliczności dotyczące wykorzystania wizerunku pracownika. Zgoda pracownika musi być dobrowolna, co znaczy, że pracodawca nie może żądać od pracownika udostępnienia mu fotografii i rozpowszechniania jej, nawet wewnętrznie. Odmowa pracownika na wykorzystanie jego wizerunku nie może wiązać się z żadnymi przykrymi konsekwencjami zawodowymi względem pracownika.
Niektóre zawody wymagają jednak wykorzystania wizerunku pracownika, np. dla zachowania bezpieczeństwa. Przykładem może być identyfikator dla ochroniarza budynku. Są też zawody, gdzie wizerunek jest wymagany i przetwarzany na postawie przepisu prawa, np. legitymacja służbowa policjantów.
W przypadku ochrony wizerunku osoby fizycznej, wykorzystywanego w innym celu niż przez pracodawcę, zastosowanie ma ponownie ustawa o prawach autorskich i pokrewnych. Zgodnie z jej przepisami rozpowszechnianie wizerunku może odbywać się tylko na podstawie zgody osoby, którą przedstawia fotografia. Przy czym osoba ta musi posiadać informację o miejscu, czasie i formie rozpowszechnienia swojego wizerunku.
Zgody nie będzie wymagać rozpowszechnianie wizerunku przedstawiającego osobę powszechnie znaną, zwłaszcza w momencie pełnienia przez nią funkcji publicznych.
Zgodne z prawem będzie też rozpowszechnianie wizerunku osoby stanowiącej tylko część, szczegół większej całości, np. fotografie z wydarzeń plenerowych.
Z tej samej kategorii
Kategorie
